Ik had nog even niet genoeg van deze kleurencombinatie en ben gisteren dus nog even verder gegaan. Dit keer ook maar eens een aantal beadrollers uit de kast gehaald. Ik heb er niet zo veel omdat ik liever vrij werk, maar het geeft de simpele kralen toch net iets extra’s.
I wasn’t bored by these colours yet so I used them again yesterday and this time I also used some of the beadrollers I own. I don’t own many since I prefer to work more freely, but in this case they did give the simple beads a bit more elegance.
Deze mandalakraal was mijn laatste project. Het maken van dit soort kralen kost me gemiddeld 1,5 uur en is best een aanslag op mijn polsen. De meeste tijd zit hem in het langzaam opbouwen van lagen en stippen en het voorzichtig uittrekken van de stippen richting kralengat. De aanslag op mijn polsen zit hem vooral in het feit dat je op het laatst een behoorlijke hoeveelheid glas hebt verzameld en je de mandrel soms in een rare hoek moet kantelen om het glas de juiste kant op te trekken. Maar ik vind ze altijd zo leuk om te maken, dat dit het “ongemak” meer dan waard maakt.
This mandalabead was my last project of the day. Making a bead like this is time-consuming and will take me about 1.5 hours and is quite a drain on my wrists. Slowly adding layers and dots and carefully raking the dots towards the beadhole will take most of the time necessary. The fact that you eventually collect a lot of glass and have to tild the mandrel in some strange ways to make the raking possible is what make this so heavy on the wrists. But I always enjoy making them enormously which makes the discomfort bearable.
Wat een heerlijk fris setje Marieke!